மறுபடி மறுபடி..

மறுபடி மறுபடி...

மிகவும் சாஸ்வதம் போல

மிக மிக நிரந்தரம் போல

எவ்வளவு சம்பவங்கள்

வாழ்நாள் நெடுக..

எல்லோருக்குமாக 

அனுபவங்களாகி 

விடுகின்றன??

--அவைகளில் 

ஐக்கியமாகித்

 திளைக்கையில்

ஓர் சுவாரஸ்யம்...

பிய்ந்து உதிர்வது

போல் வெளியேறுகையில்

ஓர் ஆற்றாமை...!!

எல்லோருக்குமே

திரும்பிப் பார்ப்பதற்கான

எவ்வளவு 

மலரும் நினைவுகள்..

அழியா சுவடுகள்??!!

சட்டையுரிக்கின்ற

பாம்பென - எவ்வளவோ

துயர்களைக் 

கழற்றி எறிந்திருக்கின்றன

காலம்..

நத்தை ஓடென

அடைந்து கொள்ளவும்

மீன் தூண்டிலென

மாட்டித் துள்ளவும்

பல சந்தர்ப்பங்கள்..

புலிகளிடம் சிக்கிப்

பிழைத்திருக்கிறோம்..

ஆடு முட்டி

சாகக் கிடந்திருக்கிறோம்..

மரணம் 

நிகழவிருப்பதற்கான

சாத்யக் கூறுகளையும்

நிதர்சன உண்மைகளையும்

தாண்டி .. 

--வாழ்க்கை மட்டுமே

வியாபித்து எங்கெங்கிலும்

விரிந்து கிடப்பதான

மாயையுள் மயங்கிச்

சிலிர்க்கிறோம்..!!

சுந்தரவடிவேலு..